A morte de Kim Jong Il e o futuro do socialismo norcoreano

A morte de Kim Jong Il e o futuro do socialismo norcoreano
Gabriel Martínez - Editor do Blog de Solidariedade con Corea Popular

A morte do líder norcoreano expuxo unha serie de discusións sobre o carácter do sistema político existente no norte da península coreana. Para algúns analistas burgueses, o modo en que se dea a transición de liderado trala morte de Kim Jong Il, será a proba concreta de que o réxime político do país é unha ditadura brutal, con formas dinásticas. Pouco logo da morte do "Líder Kim Jong Il" (un dos varios  alcumes cos que os norcoreanos se refiren ao falecido líder), a axencia KCNA emitiu un comunicado instando ao pobo norcoreano a apoiar o novo liderado encabezado por Kim Jong-Un, fillo de Kim Jong Il, quen anteriormente fora vicepresidente da Comisión de Defensa Nacional. É importante sinalar que durante os anos 90, unha época na que Corea do Norte pasou por un período coñecido como a "Ardua Marcha" e a Comisión de Defensa Nacional converteuse no órgano político máis importante do estado norcoreano, a posición de Presidente quedou extinguida.



Kim Jong-Il converteuse no principal líder do país ocupando unha posición distinta da que ocupaba o seu pai, Kim Il Sung. Agora, logo da morte de Kim Jong Il, finalmente confírmase que Kim Jong-Un converterase no novo líder do país. A transición de liderado aparentemente hereditaria en Corea Popular recibe os máis odiosos ataques da prensa burguesa mundial, que fala da "ditadura monárquica comunista" norcoreana. Poderiamos estar de acordo con esta liña de argumentación, se adoptásemos un método de análise somera e superficial, como a maioría dos xornalistas e "analistas" propagandistas do capitalismo.

O que sucede en Corea non se pode entender sen primeiro ter en conta o seu contexto histórico. A revolución coreana e a construción do socialismo no norte da península sempre tivo que facer fronte a todo tipo de maquinacións imperialistas. A Guerra de Corea, que se iniciou xa logo da fundación da República Popular Democrática, foi unha clara demostración de que os coreanos xamais poderían confiar nas boas intencións do imperialismo norteamericano e os seus aliados. Kim Il Sung foi o principal líder do pobo norcoreano durante ese período, converténdose nunha figura amada pola inmensa maioría do pobo coreano. Durante a Guerra de Corea, Kim Jong Il era moi novo, pero hai informes que afirman que os seus intereses por cuestións políticas xa estaban presentes nesa época. Logo da liberación, participou na construción do país socialista como un activo militante do Partido do Traballo de Corea, colaborando no traballo voluntario no campo e na construción civil; tamén participou en intensos debates do ámbito académico na Universidade Kim Il Sung. Isto demostra por que Kim Jong Il se converteu nun líder popular de Corea Socialista. As Obras Escollidas de Kim Jong Il que abordan estes períodos compóñense de varios volumes e cobren unha ampla gama de temas: filosofía, política, economía, defensa nacional.
 
Moitos cadros do Partido do Traballo de Corea comezaron a apoiar a idea de que Kim Jong Il se convertese en líder sucesor da RPDC e así foi despois de que o presidente Kim Il Sung falecese. O tema da transición de liderado foi visto con gran preocupación por parte do Partido do Traballo de Corea. Para eles, trátase de continuar a construción revolucionaria, tendo en conta o que foi realizado pola xeración anterior, sen golpes de estado nin difamación sobre o líder predecesor que puidesen orixinar un "Jruschov coreano". Cando Kim Il Sung morreu, unha das promesas feitas por Kim Jong Il sería a de "non cambiar un milímetro" do que se fixo por Kim Il Sung, ou sexa, persistir no camiño socialista dentro dunha situación desfavorable creada pola caída da URSS. Cumpriu o prometido e máis aló, chegou a estabilizar economicamente o país superando a grave crise económica que o golpeou durante os anos noventa.
Calquera noticia que fale de "crise económica" e "fame negra" en Corea Popular hoxe en día é mera propaganda capitalista, nin sequera merece ser tomada en consideración. Obviamente, non se trata aquí de sinalar que todo vai ben no país, porque sabemos que o país enfronta moitos problemas, tales como dificultade na obtención de divisas, debido en gran parte ao bloqueo económico dos Estados Unidos e os seus aliados, que ten proporcións máis devastadoras que o bloqueo a Cuba, por exemplo.


Ante unha situación tan adversa creada polo cerco imperialista, que ameaza ao país todos os días, cal é a forma atopada polo Partido do Traballo de Corea para asegurar o apoio e a unidade do pobo ao redor das súas propostas? Afortalar o papel de liderado, sendo o novo líder Kim Jong-Un case unha "creación científica" de líder político, ata se non ten a mesma acumulación ideolóxica e práctica dos seus predecesores, contará coa axuda de numerosos cadros do Partido do Traballo de Corea para exercer de modo exitoso as súas funcións. Con todo, o principal non quedará de lado, e aí radica a diferenza fundamental entre a RPD de Corea e os países burgueses que o calumnian: en Corea Popular son as masas o "centro de todo" (como lles gusta dicir). Que significa isto? Isto significa que a posición ocupada polas masas no seu conxunto (clase obreira, campesiños, intelectuais) é radicalmente diferente da posición ocupada polas masas nos países capitalistas. Isto non é mera propaganda. Na RPD de Corea, o Pobo involúcrase e constrúe a súa vida política no día a día, nas escolas, fábricas, granxas colectivas e universidades. Para todo existen debates e discusións.
Para os ideólogos da orde capitalista, a democracia é sinónimo de submisión ao capital e eleccións de fachada?, onde a orde establecida non se cuestiona. Cantos dólares necesita un cidadán norteamericano para ser elixido Presidente? Cantos reais necesita conseguir un político brasileiro quitar para converterse en Deputado Federal? Que é a política para a maioría das persoas que viven nos países capitalistas? Estas son preguntas que serven para reflectir o verdadeiro carácter da sociedade en que vivimos. Algúns se poderían preguntar: "Pero aquí podo dicir o que queira, non vou ser detido." Si, talvez non esteas preso, pero porque as túas ideas nunca se poñen en práctica, e se non estás preso é precisamente porque existe unha situación na que as túas ideas dificilmente pódense pór en práctica. Se as cousas se inverteran, non teñas ningunha dúbida de que as clases dominantes recorrerán á violencia e arbitrariedade para preservar os seus intereses fundamentais. Afortunadamente, os norcoreanos non precisan nin queren este tipo de democracia.

Gabriel Martínez - Editor do Blog de Solidariedade con Corea Popular
Artigo orixinal en portugués. Traducido ao castelán por Corea Socialista.