Só a loita dá a vitoria.

A negativa da dirección da SEPI á construción do dique flotante para a factoría de Navantia Ferrol era unha sospeita anunciada. Pese a todos os compromisos farsantes, electorais e institucionais, o rebumbio e a burla da comisión de seguimento, as mobilizacións dos traballadores con idas e vidas, plantes e replantes, o argumento do condicionamento da pertenza á Unión Europea e o veto desta a todo o que poida significar axuda ou investimento na actividade dun sector público esencial na nosa estrutura produtiva, como é a construción naval, constituíu un facto case que definitivo. Se a isto lle sumamos a carencia de carga de traballo real a curto e medio prazo, que non a virtual, duns contratos mexicanos que aínda que non amosaron a ninguén nin se coñece o seu paradoiro, as perspectivas non poden resultar máis negras.

Algúns asuntos da estratexia do movemento comunista a través da experiencia do KKE.

Giorgos Marinos,

membro do Buró Político do CC do KKE

Unha versión reducida do artigo foi publicada na revista alemá "Marxistische Blätter", número 5 de 2012.

É verdade que cando nos referimos aos problemas complexos que lle concirnen ao movemento comunista e obreiro, especialmente cando se trata de problemas que teñen que ver coa estratexia dos partidos comunistas, a política de alianzas, é necesario mellorar o debate ideolóxico e político acerca de cuestións sobre as que se expresan diferentes enfoques e desacordos. Así se formularán argumentos, posicións diferentes poñeranse a proba sobre a base das experiencias reais, os principios marxista-leninistas e a experiencia do movemento comunista e obreiro.

Deste xeito evitaranse os aforismos, e a discusión ou debate contribuirán para sacar conclusións, destacar os elementos positivos na estratexia e a táctica dos partidos comunistas ou rexeitar as posicións erróneas e corrixilas.

Todo isto ten un obxectivo. Que o Movemento Comunista estableza bases sólidas, revolucionarias e supere a súa crise, que se volva capaz na loita pola organización da clase obreira, pola construción da necesaria alianza sociopolítica, por conquistar un nivel máis alto no esforzo por reunir forzas co obxectivo de escalar no conflito contra as forzas do capital, por derrocar a barbarie capitalista, polo socialismo.

A socialdemocracia ao servizo das clases dominantes. A loita do partido comunista.

Raúl Martínez, Responsábel da Área Ideolóxica do CC do PCPE

 Ramón López, membro da Área Ideolóxica do CC do PCPE

O revisionismo, fenómeno histórico hostil ao marxismo.

Dende o nacemento do movemento obreiro ata os nosos días librouse no seu seo unha intensa loita entre dúas tendencias: a revolucionaria e a oportunista. O oportunismo adoptou ao longo da historia distintas e numerosas manifestacións, tanto baixo formas de "esquerda" como de dereita. Neste artigo abórdase o oportunismo de dereita ou revisionismo, fonte inicial da corrente política que hoxe coñecemos como socialdemocracia, cuxa natureza mudou, ao longo do século XX, transformándose de corrente do movemento obreiro en movemento político defensor con decisión e piar esencial do capitalismo monopolista.

O revisionismo xurdiu a finais do século XIX cando, tras a morte de Federico Engels, se desatou unha loita aberta no seo do movemento socialista encabezada polo alemán Eduard Bernstein cuxa máxima <<O obxectivo final, non importa cal sexa, non é nada; o movemento o é todo>>1 converteuse en bandeira dos seguidores da teoría revisionista e da súa práctica política, o reformismo. Lenin afirmaría ao respecto:

Sobre os chamados suxeitos emerxentes. Vixencia do carácter revolucionario da clase obreira e o seu partido de vangarda.

Diego Torres,

Membro do Buró Político do Partido Comunista de México

Secretario de Relacións Internacionais

O Papel da Clase Obreira. 

Desde a súa xestación, o socialismo científico distinguiuse doutras teorías ao identificar no seo da sociedade actual unha forza social chamada a sepultar o capitalismo e erixir a nova sociedade. Esta forza social era a clase obreira. Desde as primeiras obras do marxismo, xa desde os primeiros escritos (entre eles A Situación da Clase Obreira en Inglaterra, O Manifesto do Partido Comunista ou Principios do Comunismo), "o principal na doutrina de Marx e Engels é o esclarecemento do papel histórico do proletariado como creador da sociedade socialista".1 

Marx e Engels fundaban estas afirmacións nunha profunda análise da economía capitalista. Que condicións, características e cualidades son as que reúne a clase obreira para estar chamada a cumprir este papel?

A ideoloxía do “pacto social” e o seu impacto negativo na clase obreira.

Por Ali  Ruckert,
Presidente do Partido Comunista de Luxemburgo (KPL)

As tentativas do capital por ter unha influencia ideolóxica sobre o pobo traballador e as súas organizacións forman parte integral da historia do capitalismo. Estas tentativas teñen o obxectivo de afastar aos traballadores da loita de clases, evitar que se produza un cambio básico nas relacións de poder existentes e na situación da propiedade e impedir a abolición da explotación do home polo home.

Esta estratexia do capital foi levada a cabo con éxito no que se refire a amplos sectores do movemento sindical, cuxos obxectivos inicialmente se limitaron ás melloras sociais no seo do sistema capitalista e, máis tarde, á defensa do logrado.

O internacionalismo proletario: a condición necesaria para a loita contra a burguesía.

Ingars Burlaks,

membro do Partido Socialista de Letonia.

O nacionalismo na súa calidade de determinada ideoloxía estruturada naceu no século XIX. Xunto coas teorías liberais daquel período estábase a desenvolver como un dos factores da loita contra os atavismos de relacións feudais.

A medida que maduraba o marxismo, inevitabelmente tívose que formar unha opinión ao respecto daquela ideoloxía, que era suficientemente popular debido a unhas razóns históricas e ideolóxicas.

Moitas obras de Marx, Engels e Lenin están dedicadas ao tema nacional.

O lema “Proletarios de todos os países, Unídevos!” representa o resultado concentrado da súa postura.