Contra o pacto social, FOLGA XERAL!


Este 30 de maio a clase obreira vai á folga xeral en Euskadi. Vai contra a política dun goberno da dereita reaccionaria que quere facer pasar por futuro un retorno ás condicións dun pasado de miseria e superexplotación baixo a ditadura da patronal e o capital financeiro. Pero tamén contra dunha práctica sindical e política de pactismo social que en boa medida é corresponsábel xunto á crise sistémica do capitalismo, da situación actual de liquidación das conquistas de dereitos e condicións laborais, económicos e sociais dos traballadores e traballadoras.

"A nosa única resposta ten que ser reconstruír o Movemento Comunista Internacional" [Grover Furr].

Con motivo do Ciclo de conferencias con Grover Furr (profesor da Montclair State University –Nova Jersey-), baixo o título “A falsificación histórica contra o Movemento Comunista Internacional”, organizado por FORXA!, que terá lugar en Compostela e Ferrol (22 e 23 de Maio, respectivamente), o historiador norteamericano tivo a amabilidade de respostar a esta entrevista:


FORXA!.- Resume nunhas cantas frases cales son, ao teu entender, as causas económicas, sociais e políticas fundamentais que contribuíron á contrarrevolución na Unión Soviética.

Grover Furr.- Na miña opinión, é imposíbel responder a esta pregunta en poucas liñas sen acabar soando dogmático, xa que non hai cabida para a argumentación e as probas. Ademais, fun bruscamente atacado por algunhas persoas da esquerda polos últimos dous parágrafos en “As mentiras de Khrushchev”, onde me limitei a plantexar algunhas cuestións –preguntas obvias, creo– para futuras investigacións.

En xuño de 2011 falei sobre este tema. Aquí están as miñas conclusións, que terán que servir como a miña resposta polo momento:

1º de Maio: Día do Internacionalismo Proletario.


Chegamos a este 1 de Maio na Galiza con case 100 mil fogares con todos os seus membros no paro. En 30 mil deles tampouco entra ningunha prestación nin subsidio.

As políticas dos gobernos da oligarquía, tanto español como autonómico, tanto da “dereitona” como da socialdemocracia liberal, (coa complicidade do reformismo político naqueles ámbitos nos que co-goberna da man dos partidos da oligarquía), apostaron e apostan por facer fronte á crise estrutural do acabado modo de produción capitalista pondo a flote os beneficios dos monopolios a costa de destruír capital sobreacumulado e forzas produtivas, abaratando a forza de traballo, estendendo o desemprego, a precariedade, o paro xuvenil, a desnutrición infantil, o roubo de vivendas pola banca, o empobrecemento xeralizado da clase obreira, a sobreexplotación, atacando o salario directo e indirecto, as pensións, privatizando e desmantelando os servizos públicos, a sanidade, a educación, a xustiza.

A dimensión e a unidade do ataque requiren dunha resposta contundente e unificada.

CÓMPRE RESPOSTAR CON FORZA, UNIDADE E DIRECCIÓN POLÍTICA CLASISTA Á OFENSIVA DESATADA POLA OLIGARQUÍA CONTRA A CLASE OBREIRA E O POBO TRABALLADOR.