A clase obreira e as capas populares necesitan un Partido Comunista forte.

Unha delegación do KKE encabezada por Dimitris  Koutsoumpas, Secretario Xeral do CC, visitou Roma para participar no 2º Congreso do Partido Comunista de Italia. A delegación do KKE reuniuse co Secretario do partido, Marco Rizzo, coa Sección de Relacións Internacionais do CC do Partido Comunista de Italia e con outros cadros do partido.

Falando nun evento aberto ao final do Congreso, Dimitris Koutsoumpas destacou no seu saúdo o seguinte:

Estimados camaradas:

Sector naval, o seu papel na historia do movemento obreiro e a loita no presente inmediato.

Sen ningunha dúbida o conflito polo que está atravesando o sector naval de Ferrol vai mais alá das simples reivindicacións laborais, trátase de algo máis, pois o simbolismo e a significación dos estaleiros ocupan un lugar destacado na loita de clases neste país, e están ligadas  á historia do propio movemento obreiro e sindical, ademais de gardar unha estreita relación coa historia e co propio desenvolvemento do movemento comunista.

Corresponde, pois, facer hoxe un repaso da extensa historia dos estaleiros ferroláns para situarnos no presente inmediato da loita dos traballadores de Navantia.

Nos estaleiros de Ferrol tivo lugar a primeira folga durante a ditadura de Franco, a coñecida como folga do aceite, organizada clandestinamente pola célula do PCE en 1946. Nesta ocasión a negativa da maioría dos traballadores a facer uso da cantina en sinal de protesta polas terríbeis condicións laborais, supuxo detencións e catorce sentencias de morte. Esta folga foi sen dúbida o precedente que deu inicio a todo un movemento que cristalizaría coa eclosión das folgas políticas do 72, nas que ocuparon un lugar relevante as primeiras Comisións Obreiras cunha forte implantación nos estaleiros.

Entrevista a Carmelo Suárez, con motivo do 30 aniversario do PCPE.

UyL: Saúde, camarada. 30 anos son moito tempo, que houbo e que pasou hai 30 anos para que o PCPE, entón PC, nacese?

C.S.: Confluíron varios factores, nesa conxuntura política, que fixeron posíbel o noso nacemento. Quizais o primeiro e máis determinante foi o ascenso da loita da clase obreira na segunda metade dos setenta e inicio dos oitenta, foi o período de maior actividade do movemento sindical e folguísta logo da II República. Iso trasladouse ao campo do Partido, de tal xeito que as rupturas anteriores co oportunismo -que nunca callaron en nada serio- puideron catalizar nese escenario de fortalecemento da loita de clases no Congreso de Unidade Comunista de 13 e 14 de xaneiro de 1984.

Outro elemento importante foi que o oportunismo abandonou moitos dos seus discursos máis enganosos e lanzouse a unha ofensiva internacional para artellar a súa proposta en torno ao eurocomunismo. É a famosa foto de Marchais-Berlinguer-Carrillo, plantando cara directamente ao marxismo-leninismo e rompendo co movemento comunista internacional, recoñecendo a súa alianza coa burguesía para obter unha cota na xestión do sistema capitalista. Iso foi clarificador para unha parte importante da militancia revolucionaria deste país.

E un terceiro factor importante foi a resposta do movemento comunista internacional, que entendeu a necesidade de contestar a este paso do oportunismo. Así o pecepunto  naceu co apoio directo dese movemento comunista internacional, e iso facilitou moitas cousas; moitas barreiras, que antes non se conseguiron superar entre os distintos grupos por visións curtas e por sectarismos, resolvéronse.

O camiño para a liberación da Clase Obreira é a loita polo Poder Obreiro e a Revolución Socialista.

[Resolución do Comité Executivo do PCPE]

As organizacións oportunistas -coas súas propostas de conciliación de clases- colaboran coa oligarquía na guerra xeral contra a clase obreira.

1.- O PCPE chama á clase obreira a romper as cadeas da opresión.

O Comité Executivo do Partido Comunista dos Pobos de España chama aos traballadores, ás traballadoras, á mocidade obreira e pensionistas a levantar a súa loita contra o actual sistema político de dominación, que só ofrece explotación e miseria. O PCPE chama a fortalecer as filas do partido da clase obreira para avanzar cara á construción da sociedade socialista-comunista.

O camiño a seguir polo pobo traballador é o de terminar coa opresión e -a través da súa loita-, conquistar a emancipación de toda a sociedade, acabando co capitalismo. As súas leis son as cadeas que nos oprimen, e a clase obreira non ten outra opción de futuro que romper esas cadeas para avanzar cara á súa liberdade.

Cada partido toma responsabilidades da posición que adopta.

Despois do Encontro Internacional de Partidos Comunistas e Obreiros que tivo lugar os días 8, 9 e 10 de novembro de 2013 en Lisboa, organizado polo Partido Comunista Portugués, observouse una certa actividade e representantes de varios partidos comunistas están tratando de analizar o que pasou desde o punto de vista da súa propia análise ideolóxico-política.

O KKE toma parte neste debate co fin de destacar os asuntos que enfronta o movemento comunista, informar aos comunistas a nivel internacional sobre os acontecementos reais e as posicións dos partidos.

1. O KKE xusto despois da contrarrevolución prestou atención especial para o reagrupamento do movemento comunista.

Resolución ante a lei contra o aborto.

A LEI CONTRA O ABORTO, DO GOBERNO DO PP, É UNHA ALIANZA DO CAPITAL E A IGREXA CATÓLICA PARA MANTER A DOBRE OPRESIÓN DA MULLER, E PARA OBSTACULIZAR A LOITA POLA SÚA LIBERACIÓN, POLO CONTROL DO PROPIO CORPO E CONTRA A SÚA SITUACIÓN DE DESIGUALDADE E INFERIORIDADE.

Nin onte nin hoxe a maternidade no Estado Español é unha elección libre para a muller, especialmente para a muller de clase traballadora. A maternidade foi sempre unha imposición, tanto desde a superestrutura ideolóxica como desde as regulamentacións establecidas en leis diversas, e -entre elas- especialmente a do dereito ao aborto; sempre axustándose ás necesidades concretas da burguesía en cada momento histórico do desenvolvemento capitalista. A regulamentación do aborto, desde o poder burgués, utilizouse para incrementar a forza de traballo dispoñíbel para ser explotada, como mecanismo de defensa da propiedade privada e tamén como dominación ideolóxica de toda a clase obreira a través do corpo da muller, como sucede na actualidade.

Sobre os perigos do oportunismo.

“O oportunismo maniféstase, non o esquezamos, de xeitos diferentes, xurdindo ás veces con máscara socialista”.

Publicamos, traducidos a galego, dous artigos sobre a cuestión do “oportunismo”. O primeiro é de Miguel Urbano ("O oportunismo na senda do comunismo"), que fai referencia a artigos que conforman o número 4 da Revista Comunista Internacional. Un deses artigos ("Algúns trazos do oportunismo en América") é o redactado polos nosos camaradas Pável Blanco e Héctor Colío, do Partido Comunista de México, que tamén publicamos nesta mesma entrada.

 Dispoñemos de exemplares da RCI nº 4, que nos poden solicitar.